PKO BP S.A. Oddział I w Częstochowie
ul. Kościuszki 2a
42-200 Częstochowa
11 1020 1664 0000 3802 0116 5612
 |
KS. RYSZARD SELEJDAK (2021- ) Urodził się 17 stycznia 1958 roku w Kromołowie. W latach 1978-1984 odbył studia w Wyższym Seminarium Duchownym Diecezji Częstochowskiej w Krakowie. Uwieńczył je 2 maja 1984 r. uzyskaniem na Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie stopnia magistra z biblistyki na podstawie przedstawionej pracy zatytułowanej „Obraz człowieka w ważniejszych wypowiedziach Hioba na podstawie Księgi Hioba. Studium egzegetyczno-teologiczne”. Święcenia prezbiteratu przyjął 10 czerwca 1984 r. w katedrze Świętej Rodziny w Częstochowie. Od lipca 1984 r. do końca czerwca 1985 r. pracował jako wikariusz w parafii pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Żarkach Letnisku. W latach 1985-1991 odbył specjalistyczne studia patrystyczne na Instytucie Patrystycznym Augustinianum (przy Papieskim Uniwersytecie Laterańskim) w Rzymie. Dnia 21 marca 1988 r. uzyskał stopień licencjata z teologii i nauk patrystycznych na podstawie przedstawionej pracy pt: „Il «De Joseph» di Ambrogio: dipendenza ed originalità nell’interpretazione della figura di Giuseppe”. Stopień zaś doktora z teologii i nauk patrystycznych uzyskał 28 lutego 1991 r. na podstawie pracy zatytułowanej: „La tipologia cristologica nelle opere esegetiche di Sant’Ambrogio”. W dniu 21 marca 2011 r. na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, uzyskał stopień doktora habilitowanego z teologii dogmatycznej na podstawie rozprawy „Diakonat stały w świetle dokumentów Soboru Watykańskiego II, posoborowego Urzędu Nauczycielskiego Kościoła i narodowych «Rationes institutionis diaconorum permanentium»”. Od 15 maja 1991 r. pracował w Departamecie Seminariów watykańskiej Kongregacji Edukacji Katolickiej. 1 marca 2002 r. został mianowany Dyrektorem tegoż Departamentu. Od 22 kwietnia 2013 r. do 30 czerwca 2021 r. pracował w Kongregacji ds. Duchowieństwa jako Dyrektor Departamentu Seminariów. Charakter wykonywanej pracy w Watykanie umożliwiał mu różnorodną współpracę naukową z wieloma centrami akademickimi kościelnymi i państwowymi. Jest autorem 10 książek, „La tipologia cristologica nelle opere esegetiche di Sant’Ambrogio”, Rzym 1991; „Zarys historyczny diakonatu stałego”, Częstochowa 1998; „Stawać się kapłanem trzeciego tysiąclecia”, Częstochowa 2001; „Diakonat stały w świetle Biblii i historii Kościoła”, Częstochowa 2002; „Tożsamość, duchowość, formacja i posługa diakonów stałych”, Częstochowa 2003; „Diakonat stały. Dokumenty Soboru Watykańskiego II i Stolicy Apostolskiej. Bibliografia”, red. Częstochowa 2004; „Tożsamość i działalność instytucji formacji kapłańskiej w Rzymie”, Częstochowa 2009; „Diakonat stały w świetle dokumentów Soboru Watykańskiego II, posoborowego Urzędu Nauczycielskiego Kościoła i narodowych «Rationes institutionis diaconorum permanentium»”, Warszawa 2010; „Stawać się i być kapłanem”, Częstochowa 2013; „Dotykać kapłańskiego serca. Refleksje nad kapłańską formacją, życiem o posługą”, Warszawa 2018 oraz około osiemdziesięciu artykułów naukowych poświęconych teologii Ojców Kościoła, formacji kapłańskiej i diakońskiej publikowanych m.in. w: „Rocznikach Teologicznych KUL”, „Vox Patrum”, „Collectanea Theologica”, „Częstochowskich Studiach Teologicznych”, „Studiach Loviciensia”, „Studiach Diecezji Radomskiej”, „Warszawskich Studiach Teologicznych”, „Teologia i Człowiek”, „Veritati et Caritati”, „Studiach Warmińskich”, „Resovia Sacra”, „Studiach Theologica Varsaviensia”, „Studiach Bydgoskich”, „Liturgia Sacra”, „Warszawskich Studiach Pastoralnych”, „L’Osservatore Romano”. Jest też autorem niektórych haseł patrystycznych, w I oraz II tomie „Rosyjskiej Encyklopedii Katolickiej” (Moskwa). Był reprezentantem Kongregacji Edukacji Katolickiej i Kongregacji ds. Duchowieństwa na różnych międzynarodowych sympozjach i konferencjach naukowych poświęconych między innymi duszpasterstwu powołań do kapłaństwa, formacji kapłańskiej, diakonatowi stałemu, ekumenizmowi, duszpasterstwu chorych. Kanonik honorowy Kapituły Zawierciańsko-Żareckiej (1991), kapelan honorowy Jego Świątobliwości Jana Pawła II (1996), prałat honorowy Jego Świątobliwości Benedykta XVI (2007). Szczególne zainteresowania naukowe: biblistyka, patrystyka oraz sakramentologia. KS. GRZEGORZ SZUMERA (2015-2021) |
 |
Urodził się 6 lipca 1970 r. w Kamienicy Polskiej. Ukończył II LO im. Romualda Traugutta w Częstochowie. Po maturze w 1989 r. podjął studia na Uniwersytecie Warszawskim, które sfinalizował stopniem magistra matematyki. W 1994 roku wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Częstochowskiej. Seminarium ukończył pracą magisterską w zakresie teologii dogmatycznej. Dnia 10 czerwca 2000 roku otrzymał święcenia kapłańskie z rąk abpa Stanisława Nowaka. Po otrzymaniu święceń został posłany do par. św. Zygmunta w Częstochowie, a następnie w 2002 r. rozpoczął studia filozoficzne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Po ukończeniu studiów magisterskich i doktoranckich obronił w 2013 r. pracę doktorską na temat: Metafizyczne podstawy i konsekwencje teorii creatio ex nihilo. Studium filozoficznej argumentacji na podstawie Summy Contra Gentiles, napisaną pod kierunkiem ks. prof. dra hab. Andrzeja Maryniarczyka. W 2013 roku został duszpasterzem studentów i proboszczem parafii akademickiej pw. św. Ireneusza BM w Częstochowie. W tym roku rozpoczął także pracę jako nauczyciel filozofii w Niższym Seminarium Duchownym w Częstochowie. W 2015 roku został mianowany przez ks. abpa Wacława Depo rektorem Wyższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Częstochowskiej. |
| KS. ANDRZEJ PRZYBYLSKI (2008-2015) | |
 |
Urodził się 26 listopada 1964 r. w Łowiczu. Jest absolwentem I LO im. Mikołaja Kopernika w Łodzi. Po maturze rozpoczął studia pedagogiczne w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Częstochowie, gdzie uzyskał stopień magistra pedagogiki. W 1988 roku wstąpił do Częstochowskiego Wyższego Seminarium Duchownego w Krakowie. Studia te zakończył tytułem magistra w zakresie teologii dogmatycznej. Dnia 30 maja 1993 roku otrzymał święcenia kapłańskie z rąk abpa Stanisława Nowaka. Po święceniach pracował jako wikariusz w parafii św. Franciszka z Asyżu w Częstochowie. W 1994 roku został mianowany osobistym sekretarzem i kapelanem Arcybiskupa Metropolity Częstochowskiego Stanisława Nowaka. Obowiązki te łączył z obowiązkami administratora Domu Biskupiego, duszpasterza w kościele rektorackim Najświętszego Imienia Maryi w Częstochowie, korespondenta Katolickiej Agencji Informacyjnej oraz dyrektora Wydziału Duszpasterstwa Młodych Kurii Metropolitalnej i asystenta Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży. Dnia 22 sierpnia 1998 roku został mianowany diecezjalnym duszpasterzem akademickim. W 2004 roku został proboszczem pierwszej w Polsce Personalnej Parafii Akademickiej pw. Św Ireneusza BM w Częstochowie i zbudował samodzielny ośrodek Duszpasterstwa Akademickiego z kościołem akademickim w miasteczku studenckim. Dnia 7 czerwca 2006 roku, uzyskał tytuł doktora nauk humanistycznych w zakresie pedagogiki broniąc pracy doktorskiej na temat: Działalność edukacyjna i myśl pedagogiczna św. Edyty Stein, napisanej pod kierunkiem Ks. Prof. dr. hab. Jerzego Bagrowicza na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. W 2006 roku rozpoczął pracę w charakterze wykładowcy pedagogiki w WSD Archidiecezji Częstochowskiej oraz w Instytucie Teologicznym w Częstochowie. Został też zatrudniony jako adiunkt w Instytucie Pedagogiki na Wydziale Pedagogicznym Akademii Jana Długosza w Częstochowie. Dnia 19 czerwca 2008 roku został mianowany rektorem Wyższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Częstochowskiej. Po zakończeniu posługi rektora mianowany proboszczem Bazyliki Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Zawierciu. 20 maja 2017 roku Ojciec Święty Franciszek mianował ks. prał. Andrzeja Przybylskiego biskupem tytularnym Orte i biskupem pomocniczym archidiecezji częstochowskiej. Sakrę biskupią przyjął 24 czerwca 2017 roku. |
| KS. WŁODZIMIERZ KOWALIK (2000-2008) | |
 |
Urodził się 27 czerwca 1960 r. w Radomsku. Po złożeniu egzaminu dojrzałości w maju 1980 r. w Technikum Mechanicznym w Radomsku wstąpił do Wyższego Częstochowskiego Seminarium Duchownego w Krakowie, gdzie w latach 1980-1986 odbywał studia filozoficzno-teologiczne. Święcenia kapłańskie przyjął w katedrze częstochowskiej z rąk bp. Stanisława Nowaka 18 maja 1986 r. Po święceniach kapłańskich pracował jako wikariusz w parafii Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Wieluniu. W latach 1988-1994 odbył studia specjalistyczne w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, na sekcji dogmatycznej Wydziału Teologii. Tu w 1990 r. uzyskał stopień licencjata teologii. 28 maja 1996 r. obronił doktorat na podstawie rozprawy Obecność Jezusa Chrystusa w Kościele w nauce Soboru Watykańskiego II. W latach 1994-2000 pełnił funkcję ojca duchownego w Wyższym Seminarium Duchownym Archidiecezji Częstochowskiej w Częstochowie. Od roku 1994 jest wykładowcą teologii dogmatycznej w Instytucie Teologicznym w Częstochowie, a od 2000 r. w WSD w Częstochowie. 26 czerwca 2000 r. został mianowany przez abp. Stanisława Nowaka, metropolitę częstochowskiego, rektorem Wyższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Częstochowskiej. |
| BP JAN WĄTROBA (1994-2000) | |
 |
Przyszedł na świat 4 grudnia 1953 r. w Wieluniu. Po ukończeniu szkoły średniej podjął studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Częstochowskim Seminarium Duchownym w Krakowie w roku 1972. Studia te zostały przerwane na okres dwóch lat w związku ze służbą wojskową. Taki obowiązek był wprowadzony dla kleryków przez władzę komunistyczną. Święcenia kapłańskie z rąk bp. Stefana Bareły przyjął 27 maja 1979 r. Po dwuletniej pracy duszpasterskiej jako wikariusz w Wieruszowie został posłany do pracy duszpasterskiej dla pielgrzymów polskich do Rzymu. Tu też podjął studia na Uniwersytecie Laterańskim i uzyskał w 1985 r. stopień licencjata teologii w zakresie teologii pastoralnej. Po powrocie z Rzymu zostal mianowany sekretarzem i kapelanem bp. Stanisława Nowaka. Był także sekretarzem Wydziału Duszpasterskiego Kurii Diecezjalnej i rzecznikiem prasowym Kurii. W latach 1994-2000 pełnił funkcję rektora Wyższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Częstochowskiej. W roku 1999 uzyskał stopień doktora teologii, obroniony na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. Zaangażowany w formację kapłanów, czego owocem publikacja Permanentna formacja duchowa kapłanów. 20 kwietnia 2000 r. Ojciec Święty Jan Paweł II mianował ks. Jana Wątrobę biskupem pomocniczym archidiecezji częstochowskiej. 14 czerwca 2013 roku Ojciec Święty Franciszek mianował ks. bpa Jana Wątrobę biskupem diecezji rzeszowskiej. Ingres do katedry w Rzeszowie odbył się 20 lipca 2013 roku. |
| KS. ANTONI TRONINA (1992-1994) | |
 |
Urodził się 13 czerwca 1945 r. w miejscowości Ostrowy n. Okszą k. Częstochowy. Po ukończeniu szkoły średniej zapragnął wstąpić na drogę kapłańską. Studia filozoficzno-teologiczne odbywał w Wyższym Częstochowskim Seminarium Duchownym w Krakowie w latach 1963-1969. Po ich ukończeniu przyjął święcenia kapłańskie 25 maja 1969 r. z rąk bp. Stefana Bareły, trzeciego biskupa częstochowskiego. W latach 1969-1973 pełnił posługę duszpasterską. W roku 1973 rozpoczął studia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W 1978 r. uzyskał stopień doktora. W latach 1978-1980 odbył studia specjalistyczne w Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie (Biblicum). Jest od roku 1976 pracownikiem naukowym KUL, od 1980 r. wykładowcą Wyższego Seminarium Duchownego. W roku 1996 otrzymał profesurę w zakresie nauk biblijnych. Z polecenia abp. Stanisława Nowaka, metropolity częstochowskiego, pełnił funkcję rektora Wyższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Częstochowskiej w latach 1992-1994. Ma wiele publikacji z dziedziny biblistyki, m.in.: Apokalipsa, orędzie nadziei, Psałterz Biblii greckiej, Teologia psalmów. |
| KS. JAN ZWIĄZEK (1985-1992) | |
 |
Urodził się 6 grudnia 1937 r. w miejscowości Młynki w ziemi wieluńskiej. Po ukończeniu szkoły średniej odbył studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Częstochowskim Seminarium Duchownym w Krakowie, w latach 1956-1961. Po ich ukończeniu otrzymał święcenia kapłańskie 29 czerwca 1961 r. z rąk drugiego biskupa częstochowskiego Zdzisława Golińskiego. Po święceniach odbywał w latach 1961-1965 studia na Wydziale Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego w zakresie historii Kościoła. W 1964 r. uzyskał magisterium w Instytucie Historii Kościoła KUL. Tu też w 1969 r. obronił doktorat, a w 1985 r. habilitację. Związał się także z Papieską Akademią Teologiczną w Krakowie, gdzie w 1987 r. otrzymał docenturę, a w 1995 r. został profesorem nadzwyczajnym tej uczelni. Od 1992 r. jest profesorem nadzwyczajnym także Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Częstochowie. W latach 1965-1969 był wychowawcą w Niższym Seminarium Duchownym w Częstochowie. W latach 1985-1992 pełnił funkcję rektora Wyższego Częstochowskiego Seminarium Duchownego w Krakowie (od 1991 r. w Częstochowie). Wykładowca m.in. w WSD w Częstochowie i WSP w Częstochowie. Opublikował wiele artykułów i książek z dziejów diecezji częstochowskiej, m.in.: Dzieje diecezji częstochowskiej w okresie II Rzeczypospolitej, Katolickie stowarzyszenia społeczne w diecezji częstochowskiej (1925-1939). |
| KS. ZENON UCHNAST (1979-1984) | |
 |
Urodził się w Myszkowie 20 grudnia 1939 r. Po ukończeniu szkoły średniej odbył studia filozoficzno-teologiczne w latach 1957-1962 w Wyższym Częstochowskim Seminarium Duchownym w Krakowie. Po ich ukończeniu przyjął święcenia kapłańskie 20 grudnia 1962 r. z rąk bp. Stefana Bareły. W latach 1962-1965 odbył studia magisterskie na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Następnie został posłany na specjalistyczne studia doktoranckie, które odbywał na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie w latach 1965-1969, gdzie uzyskał stopień doktorski z filozofii. Następnie w latach 1970-1974 pełnił ważne funkcje jako pracownik Kurii Diecezjalnej w Częstochowie i wicerektor Wyższego Seminarium Duchownego ds. Tirocinium Pastorale. W 1979 r. został mianowany rektorem Wyższego Częstochowskiego Seminarium Duchownego w Krakowie, funkcję tę sprawował do 1984 r. Był także wykładowcą psychologii ogólnej i psychologii religii w latach 1970-1995. Opublikował wiele książek i artykułów z dziedziny psychologii, m.in. Humanistyczna orientacja w psychologii osobowości. Jest pracownikiem naukowym KUL. |
| BP MIŁOSŁAW KOŁODZIEJCZYK (1974-1979) | |
 |
Urodził się w Sułoszowej 23 czerwca 1928 r. Szkołę średnią ukończył w Sosnowcu, gdzie także złożył egzamin dojrzałości. Po maturze podjął studia filozoficzno-teologiczne jako alumn Częstochowskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Święcenia kapłańskie otrzymał w katedrze częstochowskiej 29 czerwca 1952 r. z rąk bp. Stanisława Czajki. Po święceniach podjął pracę duszpasterską w Zagórzu i Gomunicach. Wkrótce jednak został posłany na studia specjalistyczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W 1956 r. uzyskał stopień licencjata z teologii. Od tego też roku był profesorem w Częstochowskim Seminarium Duchownym. W tym samym czasie pełnił tu funkcje sekretarza, prefekta studiów i wychowawcy. Studiował w Warszawie i Krakowie. W Warszawie na ATK uzyskał stopień doktora z teologii dogmatycznej (eklezjologii) w 1967 r. Studia specjalistyczne kontynuował w Rzymie w latach 1967-1969. Po powrocie pełnił obowiązki prefekta studiów w Seminarium. 14 sierpnia 1974 r. został mianowany przez bp. Stefana Barełę rektorem Częstochowskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. 23 października 1978 r. Ojciec Święty Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym diecezji częstochowskiej. Zmarł 3 marca 1994 r. |
| KS. ADAM SKRZYPIEC (1968-1974) | |
 |
Urodził się w miejscowości Wieprz k. Andrychowa w powiecie wadowickim 16 czerwca 1916 r. W 1929 r. wstąpił do Państwowego Gimnazjum Klasycznego w Wadowicach, gdzie w 1934 r. uzyskał świadectwo dojrzałości. Po maturze wstąpił do Częstochowskiego Seminarium Duchownego w Krakowie i odbywał studia filozoficzno-teologiczne na Wydziale Teologicznym UJ w Krakowie. Święcenia kapłańskie otrzymał z rąk pierwszego biskupa częstochowskiego Teodora Kubiny w katedrze częstochowskiej 25 czerwca 1939 r. Jego praca duszpasterska przypadła na trudny czas okupacji hitlerowskiej. Po II wojnie światowej podejmował szereg ważnych działań duszpasterskich. 11 czerwca 1965 r. bp Stefan Bareła mianował go wicerektorem Częstochowskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. W tym samym czasie rozpoczął studia specjalistyczne na Papieskim Fakultecie Teologicznym przy Metropolitalnym Krakowskim Seminarium Duchownym, studiował teologię pastoralną. 7 września 1968 r. został powołany na rektora Częstochowskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Funkcję tę pełnił do 8 lipca 1974 r. Przeszedł do pracy duszpasterskiej jako proboszcz parafii Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Wieruszowie. Zmarł 25 marca 1984 r. |
| KS. WŁADYSŁAW KASPRZAK (1962-1968) | |
 |
Urodził się 7 września 1909 r w Iwanowicach Dużych k. Krzepic. Świadectwo dojrzałości uzyskał w 1930 r. w Gimnazjum im. H. Sienkiewicza w Częstochowie. Tego samego roku we wrześniu wstąpił do Częstochowskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Po dwóch latach studiów filozoficzno-teologicznych jako alumn Seminarium Częstochowskiego biskup częstochowski Teodor Kubina skierował go na studia z zakresu teologii dogmatycznej do Rzymu na Uniwersytet Gregoriański. Święcenia kapłańskie przyjął po powrocie ze studiów z rąk bp. Kubiny na Jasnej Górze 27 września 1936 r. Po święceniach wyjechał do Rzymu, gdzie ukończył rozprawę doktorską w 1938 r. Po zakończeniu II wojny światowej został mianowany w 1945 r. prefektem Seminarium. W 1955 r. został mianowany wicerektorem. Nagła śmierć ks. Juliana Nowaka w 1962 r. sprawiła, że 27 czerwca tego roku ks. Kasprzak został z nominacji bp. Zdzisława Golińskiego rektorem Seminarium. Funkcję tę piastował do 1968 r. Prowadził wykłady z liturgiki, języka łacińskiego, propedeutyki teologii, teologii moralnej. Zmarł 28 listopada 1969 r. w Krakowie. |
| KS. JULIAN NOWAK (1956-1962) | |
 |
Przyszedł na świat 16 lutego 1914 r. w Strzemieszycach Wielkich. W latach 1925-1933 był uczniem Państwowego Gimnazjum im. Kazimierza Wielkiego w Olkuszu, gdzie złożył egzamin dojrzałości. Następnie w latach 1933-1938 odbył studia filozoficzno-teologiczne na Wydziale Teologicznym UJ w Krakowie jako kleryk Częstochowskiego Seminarium Duchownego. Święcenia kapłańskie przyjął w katedrze częstochowskiej z rąk bp. Teodora Kubiny 26 czerwca 1938 r. 5 stycznia 1939 r. uzyskał magisterium z teologii, z zakresu homiletyki. Bp Teodor Kubina 1 listopada tego samego roku mianował go prokuratorem Seminarium w Krakowie. W Seminarium pracował do 15 września 1945 r. jako prokurator i wykładowca historii Kościoła. Tego bowiem roku podjął pracę duszpasterską w diecezji. 11 sierpnia 1956 r. powrócił do Krakowa z nominacji bp. Zdzisława Golińskiego jako rektor Częstochowskiego Seminarium Duchownego. Zmarł 23 marca 1962 r. w Krakowie w wieku 48 lat. |
| KS. BRUNON MAGOTT (1945-1956) | |
 |
Był pierwszym powojennym rektorem Częstochowskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Urodził się w Wieruszowie 20 stycznia 1907 r. Po uzyskaniu świadectwa dojrzałości w 1926 r. w Państwowym Gimnazjum Neoklasycznym w Kępnie postanowił wstąpić na drogę kapłańską. Studia filozoficzno-teologiczne odbywał w latach 1926-1931 jako alumn Częstochowskiego Seminarium Duchownego w Krakowie na Wydziale Teologicznym UJ. Święcenia kapłańskie przyjął na Jasnej Górze z rąk bp. Teodora Kubiny 21 czerwca 1931 r. Po święceniach pracował jako duszpasterz w miejscach powierzonych mu przez Biskupa Ordynariusza. 14 sierpnia bp Teodor Kubina mianował ks. Magotta rektorem Częstochowskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Funkcję tę pełnił do 26 czerwca 1956 r. Jako rektor organizował działalność Seminarium po II wojnie światowej, co było trudne ze względu na rodzący się w Polsce system komunistyczny. 14 lutego 1949 r. obronił pracę doktorską na Wydziale Teologicznym UJ. Ks. Brunon Magott zmarł 8 listopada 1987 r. w Zagórzu. |
| BP STANISŁAW CZAJKA (1936-1944) | |
 |
Przyszedł na świat 13 listopada 1897 r. we wsi Kamienna w powiecie włocławskim. Studia filozoficzno-teologiczne odbywał od 1915 r. w Seminarium Duchownym we Włocławku. Święcenia kapłańskie otrzymał 13 czerwca 1920 r. Po święceniach pracował jako wikariusz w Konopiskach, Pajęcznie i w parafii św. Barbary w Częstochowie. Dał się poznać jako gorliwy duszpasterz zaangażowany w katolicką akcję społeczną. W Częstochowie założył pierwsze Stowarzyszenie Młodzieży Polskiej. W 1827 r. bp Teodor Kubina zezwolił mu na studia specjalistyczne z zakresu prawa kanonicznego na KUL, które ukończył w 1930 r. stopniem doktora. Po studiach pełnił funkcję generalnego sekretarza Związków Stowarzyszeń Młodzieży Polskiej Męskiej i Żeńskiej diecezji częstochowskiej. Przez cztery lata był także profesorem prawa kanonicznego na Uniwersytecie Lubelskim. W 1936 r. bp Teodor Kubina powołał go na stanowisko rektora Częstochowskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Funkcję tę pełnił do 1944 r., kiedy to 5 sierpnia papież Pius XII mianował go biskupem pomocniczym diecezji częstochowskiej. Bp Stanisław Czajka zmarł 4 lipca 1965 r. |
| KS. KAROL MAKOWSKI (1926-1936) | |
 |
Urodził się 30 sierpnia 1884 r. w Warszawie. Po ukończeniu nauki w gimnazjum w Łowiczu podjął decyzję wejścia na drogę służby kapłańskiej. W 1901 r. wstąpił do Seminarium Duchownego we Włocławku, by tam odbyć studia filozoficzno-teologiczne przygotowujące do służby w kapłaństwie. Święcenia kapłańskie otrzymał z rąk bp. Stanisława Zdzitowieckiego w 1906 r. Po kilku latach pracy kapłańskiej wyjechał do Paryża, by tam kontynuować studia teologiczne, które jednak musiał przerwać na skutek wybuchu pierwszej wojny światowej. Po powrocie do kraju pełni posługę kapłańską pracując jako wikariusz w Pabianicach i prefekt szkół we Włocławku. W 1921 r. wyjeżdża na studia do Rzymu, gdzie uzyskuje stopień doktora. W 1924 r. obejmuje stanowisko prefekta gimnazjum państwowego im. R. Traugutta w Częstochowie. Pierwszy biskup częstochowski Teodor Kubina mianował go w 1926 r. pierwszym rektorem Częstochowskiego Wyższego Seminarium Duchownego w Krakowie. Były to początki tej instytucji, czas jej organizowania. Aż do kwietnia 1928 r. ks. Karol Makowski pełnił tu także funkcje ojca duchownego i ekonoma. Na stanowisku rektora ks. Karol Makowski pozostał aż do śmierci, która nastąpiła w Krakowie 10 sierpnia 1936 r. |