"Jezus jest po Waszej stronie!" - homilia abp. Wacława Depo podczas 28. Światowego Dnia Młodzieży Archidiecezji Częstochowskiej

Homilia abp. Wacława Depo, wygłoszona w Niedzielę Palmową w bazylice archikatedralnej podczas 28. Światowego Dnia Młodzieży Archidiecezji Częstochowskiej.

Umiłowani w Chrystusie bracia i siostry, kochani ludzie młodzi opowiadający się za Jezusem Odkupicielem człowieka i świata. Drodzy bracia i siostry łączący się z nami na modlitwie poprzez przekaz Katolickiego Radia FIAT. Rozpoczynające Wielki Tydzień czytanie Ewangelicznego opisu Niedzieli Palmowej, jak również przed chwilą czytanie bolesnej Męki i śmierci Chrystusa, podprowadza nas już dzisiaj do Zwycięskiego Światła Wielkanocy i Zmartwychwstania Pańskiego. Zastanówmy się głęboko nad wymową tego napięcia liturgicznego pomiędzy czytaniami biblijnymi.

Już w pierwszym czytaniu widzimy bardzo wyraźnie, że Prorok Izajasz na kilka wieków przed Chrystusem ma świadomość, że wyzwolenie i zbawienie Narodu Wybranego dokona się nie przez potężnego króla, ale poprzez Sługę Jahwe, który cierpi i modli się. W drugim czytaniu św. Paweł podobnie jak Izajasz czy św. Łukasz w Ewangelii, nie rozważa powierzchownie męki Jezusa jako jakiegoś przypadkowego zdarzenia. Poniżenie Jezusa aż do śmierci Krzyża, jest całkowicie wolne. On nie skorzystał ze sposobności, aby być na równi z Bogiem, tylko ogołocił samego siebie. Wcześniej wobec swoich uczniów zapowiedział: „Nikt mi życia nie odbiera, ja sam od siebie je daję, bo ja za was w ofierze poświęcam samego siebie”. Widzimy więc, że śmierć Jezusa jest posłuszeństwem miłości Ojca, to dlatego mówiąc dalej słowami św. Pawła: „Bóg Go wywyższył i darował Mu imię, które jest ponad wszelkie imię i dlatego każdy język wyznaje, że Jezus Chrystus jest Panem ku chwale Boga Ojca”.

Każdy z ewangelistów opisując życie i posłannictwo Jezusa ma swój szczególny koloryt: św. Łukasz w dzisiejszym opisie Męki Pańskiej kładzie nacisk na pewne wątki, które spotkaliśmy w tekstach Izajasza i Pawła. Po pierwsze, na ustanowienie Eucharystii jako testamentu, który będzie się spełniał aż do skończenia świata, aż przyjdzie Królestwo Boże. Pozwólcie, że tutaj w tym pierwszym punkcie podzielę się z wami swoją świadomością, którą dźwigam od najmłodszych lat. Mogłem mieć około 4 – 5 lat, kiedy moja mama zabrała mnie w daleką podróż, bo wówczas tak mi się wydawało, że Radom to jest wielki świat. Kiedy przechodziliśmy ulicami miasta ja trzymałem się kurczowo ręki mamy, a ona podprowadziła mnie do kościoła, dziś wiem że był to Kościół Garnizonowy. Najpierw w moich oczach i świadomości dziecka zobaczyłem ambonę, która symbolizowała Kościół, była w kształcie łodzi, były prawdziwe żagle była sieć wyrzucona na zewnątrz tej łodzi, ale podeszliśmy bliżej do ołtarza i do dzisiaj towarzyszy mi świadomość, że tutaj w tym kościele, w tym wielkim świecie jest ten sam Pan Jezus, który jest w moim parafialnym kościele. To jest testament, który ciągle na nowo odkrywamy i bardzo się cieszę, że dzisiaj jesteśmy razem w tej Archikatedrze, że Kościół żyje waszą miłością i waszymi sercami, że odkrywacie Jezusa dla siebie i dla innych .

Drugi wątek: Królestwo Jezusa jest przedstawiane jako przeciwieństwo i antyteza dla królestw ziemskich, to nie jest władza, która zniewala, ale służba, która siebie daje w ofierze, aby ocalać na życie wieczne. Zauważmy, że Jezus był prowokowany: ”Innych wybawiałeś, to wybaw sam siebie. Masz Boga za ojca to niech Cię wybawi. Wskrzeszałeś umarłych, zejdź z Krzyża to Ci uwierzymy.” I na Krzyżu ten bluźnierczy napis: „Jezus Nazarejczyk Król Żydowski”. Gdyby Jezus zszedł z Krzyża z pewnością wszyscy byliby w prochu ziemi, jak niewolnicy, przestraszeni bojący się tego Króla. A On daje siebie, żeby ocalać innych na życie wieczne.

Trzeci wątek, który chciałbym Wam przekazać, bardzo ważny w każdym pokoleniu ludzi, ale zwłaszcza ludzi młodych, to jest walka z szatanem. Ewangelista Łukasz bardzo wyraźnie podprowadza ukazując, że Chrystus modli się za Piotra. – „Piotrze szatan domagał się, żeby was przesiać, ale Ty kiedy się nawrócisz utwierdzaj swoich braci w wierze, bo prosiłem Ojca za Tobą”. Drodzy i kochani ludzie młodzi pamiętajcie, że w każdej walce z własną słabością i grzechem nie jesteście sami, Jezus jest po Waszej stronie, tylko trzeba uchwycić Go za rękę. On nas wyciągnie z najgorszego zniewolenia. Bardzo dziękuję młodzieży KSM-u, że w piątek pokazała nam to w bardzo trudnych warunkach na ulicy, to zniewolenie człowieka skutego łańcuchami i Jezus, który wyzwala i rozrywa więzy grzechu i śmierci.

Czwarty wątek: Jezus jest Jedynym Sprawiedliwym, w którym jak Poncjusz Piłat nie znalazł żadnej winy, ale Go skazał. Mimo to skazuje Go na śmierć, która dla nas grzesznych stanie się nowym stworzeniem w godności Dzieci Bożych i pięknym człowieczeństwem każdej i każdego z was. Powiem wprost: Nie bójcie się być czystymi w szukaniu prawdziwej miłości. Nie bójcie się być pokazywani palcem, że szukacie i pragnienie miłości czystej! Jezus wraz z Matką Maryją, którą posłał na naszych drogach jest obecny w życiu każdego i każdej z nas. Przypomnijmy sobie tutaj obraz, który idzie do nas z filmu „Pasja” w reżyserii Mela Gibsona. Jezus jest już skuty łańcuchami w podziemiach, a Maryja przechodzi gdzieś pomiędzy pielgrzymami grzejącymi się przy ogniskach Przechodzi z Janem i innymi towarzyszącymi Jej osobami i w pewnym momencie odłącza się od nich, przebiega kilka metrów i przylega do ziemi całą sobą. Kamera pokazuje przez kilka sekund ciemny obraz, tak jakby ten obraz zniknął ze sceny, ale rozumiemy, że kamera przechodzi coraz bardziej w głąb i tam gdzie leży przylegając do ziemi Maryja, za chwilę zobaczymy Jezusa, który podnosi wzrok ku górze, żeby się spotkać z Nią pomimo tej ciemności. To jest pewne zadanie dla nas, pewien obraz, że trzeba nam nie raz iść przez ciemność wiary. Przylgnąć do Jezusa, przylgnąć do Jego Krzyża z własnym krzyżem. Uczył nas tego bł. Jan Paweł II kiedy powiedział w jednym z wywiadów, że to co najbardziej go pociągało w młodości do Jezusa, to właśnie to że w Ewangelii nigdy nie było łatwych obietnic, co trzeba przetłumaczyć zwodniczych, kłamliwych, bo do Jezusa idzie się z własnym Krzyżem.

Kochani młodzi, nie możemy więc być tylko słuchaczami i obserwatorami tych wydarzeń. Trzeba nam stawać się uczestnikami wiary towarzysząc Jezusowi, tak jak Maryja i umiłowany uczeń Jan pozostali u stóp Krzyża, tak my nośmy w sobie żywą nadzieję. Nadzieję, co pozwala ufać, że ciemności Wielkiego Piątku znikną wraz z nastaniem Wielkanocnego poranka. Trwając dzisiaj na modlitwie przyjmijmy słowa, które na progu swojego pontyfikatu wypowiedział Ojciec Święty Franciszek, a miałem łaskę stać bardzo blisko ołtarza i być świadkiem tych wypowiadanych słów, które teraz wam przekazuję: „Także dzisiaj w obliczu wielu oznak szarego nieba musimy dostrzec Światło nadziei i dać nadzieję sobie samym, strzec stworzenia, strzec każdego mężczyzny i kobiety ze spojrzeniem czułości i miłości. To znaczy otworzyć perspektywę nadziei, to otworzyć Promień Światła pośród wielu chmur, to przynieść ciepło nadziei, która została nam otwarta w Chrystusie, a zbudowana jest na skale, którą jest Bóg”. Bądźcie świadkami tej nadziei, którą pokładamy w Chrystusie. Amen.

Kuria Częstochowa